Skórę garbowaną garbnikami roślinnymi czyści się dość często 2-proc. roztworem spirytusu mydlanego w benzynie lakowej, a następnie zmywa czystą benzyną lakową. Skórą garbowaną ałunem należy czyścić trójchloroetylenem i benzyną lakową.
Oczyszczanie skóry zamszowej można wykonać, używając wody z mydłem łub spirytusem mydlanym w benzynie lakowej. Czyszczenie na mokro skóry gładkiej (nie welurowej) wykonuje się obecnie za pomocą syntetycznych środków woskowych w postaci piany (tzw. pianą tłuszczu) lub pianą „Rei”, która równocześnie czyści, odświeża, natłuszcza i nie atakuje np. pozłoty. Przy stosowaniu tego środka należy używać możliwie mało wody, posługując się gąbką.
W latach siedemdziesiątych Deutsches Ledermuseum w Offenbach rozwinęło produkcję emulsji do czyszczenia skóry „DLM 4060″, sporządzanej z Lipodermu A., Lipodermu S.A., Karionu F. i gorącej (60°C) wody. Większe zastosowanie uzyskała jednak jej modyfikacja — emulsja „DLM 3070″ — stosowana do czyszczenia wszystkich rodzajów skór. Skład tej mieszaniny stanowi (wg W. Schmitzera 1973, H. Kuhna 1974 i J. Riederera 1978): 10% Lipodermu Licker SA. (prod. BASF), 10% Lipodermu Licker A (prod. BASF), 10% Karionu F. (prod. Merck) i 70% wody o temperaturze 60°C. Emulsję sporządza się przez mieszanie, za pomocą gąbki zaś uzyskuje się znaczną ilość piany, która służy do czyszczenia skóry. Piana, po krótkim czasie działania na powierzchni skóry, daje się ścierać dobrze wyciśniętą gąbką. Obie powyzsze mieszaniny są zarazem środkami do konserwacji skóry.
Wyprawioną skórę świńską i pergamin czyści się dawno znanym sposobem: przy użyciu roztworu żółci wołowej. Składa się on z 100 ml 30-proc. alkoholu i 20 g sproszkowanej żółci wołowej. Roztwór sporządza się przez dobre wymieszanie i po 15-minutowym odstaniu przefiltrowuje się i wówczas używa do czyszczenia. Ciemną skórę można czyścić 5—10-proc. roztworem żółci wołowej w 30-proc. alkoholu, natomiast jasna o naturalnej barwie, może ulec pewnemu zabarwieniu. Powyższy sposób czyszczenia wymaga po zabiegu wprowadzenia do skóry tłuszczu w miejsce wyługowane alkoholem.
Lekkie rodzaje skóry (kozie, świńskie) czyści się przez wcieranie emulsji BML (British Museum Leather Dressing). Po wsiąknięciu, nanosi się wosk mikrokrystaliczny. Skóra tym sposobem nie tylko jest czyszczona, ale i konserwowana oraz chroniona. Przed czyszczeniem skór jasnych należy jednak sprawdzić (na małym jej fragmencie), w jakim zakresie następuje jej pociemnienie w wyniku zabiegu. Także skóry z krokodyla, węży itp. czyszczone są za pomocą tłustej emulsji BML, a także wosku mikrokrystalicznego.
Silnie zabrudzone skóry przeznaczone do ciężkiej pracy (siodła, buty, pasy, obicia skrzyń) czyści się za pomocą mydła z oleinianu wapniowego. Wrażliwą powierzchnię powyższych skór myje się 2-proc. roztworem w eterze naftowym, mniej wrażliwe zaś wodnym roztworem mydła.